Piosenki

Ballada szczecińska, czas trwania: 2’41”

Pieśń robotników Wybrzeża zrealizowana została przez rozgłośnię Radia Wolna Europa.
Powstała podczas wydarzeń grudniowych w 1970 roku na Wybrzeżu. Robotnicy wyszli na ulice po tym, jak komunistyczna władza ogłosiła podwyżki cen żywności. 17 grudnia w Szczecinie ruszył wiec ze Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego do siedziby komitetu wojewódzkiego PZPR– nazwanego w piosence „pałacem” a jego I sekretarza Antoniego Walaszka – „grubym”. W samym Szczecinie miedzy 17 a 22 grudnia zginęło 16 osób, a około stu zostało rannych.

Autorzy: Janusz Marchwiński – narracja; Bogusław Jerke; Andrzej Chomiński; Wacław Krajewski; Adolf Bożyński; Kołodziejski; Jan Władysław Kuchejda; Philipp; Barbara Nawratowicz; Ernst Zeinch – gitara + akordeon; Alfred Schutz – pianino

 

Ballada o Janku Wiśniewskim, czas trwania: 3’37”

Ballada mówi o młodym chłopcu zastrzelonym 17 grudnia 1970 r. w Gdyni. Tego dnia robotnicy – zwiedzeni przemówieniem wicepremiera Stanisława Kociołka o spokojnym powrocie do pracy – zostali ostrzelani rankiem w drodze do Stoczni Gdyńskiej, na peronie SKM Gdynia Stocznia.
Janek Wiśniewski nie jest postacią historyczną, był nią Zbigniew Godlewski (patrz: zakładka Ludzie), zastrzelony w trakcie starć w rejonie stacji Szybkiej Kolei Miejskiej w Gdyni Stoczni. Jego ciało zostało przeniesione na czele pochodu ul. Czerwonych Kosynierów (dziś ul. Morska), tunelem pod peronami dworca Gdynia Główna, ul. Dworcową, ul. 10 lutego i ul Świętojańską pod siedzibę Miejskiej Rady Narodowej.
Autor ballady: Krzysztof Dowgiałło, mieszkający w Gdyni, napisał ten tekst pamiętnego 17-tego grudnia wieczorem. Ponieważ nie znał jeszcze prawdziwego nazwiska poległego, dlatego nazwał go w tekście piosenki Jankiem Wiśniewskim.

Autorzy:
tekst – Krzysztof Dowgiałło (1970)
muzyka i wykonanie – Mieczysław Cholewa (1980)